Gilden werden onder andere opgericht ter bescherming van het dorp. De betekenis in onze tijd is anders: de broederschap onderling en iets betekenen voor de gemeenschap staan centraal. Dat het gilde oud is bewijst de koningsvogel met een merkteken uit 1541. Helaas zijn de koningsschilden pas behouden sinds 1805, toen P. van Helmond koning was. Op de koningsschilden werd meestal het beroep van de koning afgebeeld. Van de koningsschilden uit de 19e eeuw zijn de meeste afbeeldingen van landbouwers; verrassend zijn een schild van een koetsier, van een kleermaker en van een molenaar.

Aan het einde van de 19e eeuw werd het gilde slapend en ontwaakte pas in 1936 toen J. Crooymans met enkele oud-leden het weer heroprichtte. Er volgde een periode waarin het gilde weer prominent aanwezig was in de Astense gemeenschap. Aan het begin van de 21e eeuw was er weer een terugval en uiteindelijk waren er nog 5 gildebroeders over.

Aan het begin van de 21e eeuw was er weer een terugval en uiteindelijk waren er nog vijf gildebroeders over. Diverse pogingen om het Sint Jorisgilde weer nieuw leven in te blazen leverden weinig op. Na initiatieven van de Gildekring Peelland kwam er in 2006 een werkgroep, die zich inzette voor revitalisering van het gilde. Deze groep bestond uit twaalf mensen.

De groep van TWAALF

  • Chris Stevens †
  • Ad van Lierop
  • Frans Boerekamps
  • Harry Span
  • Jac Knapen †
  • Henk van Moorsel
  • Wim van Horssen
  • René Martens
  • Jan Eijsbouts
  • Theo van Woerkum †
  • Martien Loomans †
  • Jan Bosch

In de groep groeide zienderogen de interesse en begin 2007 was het punt bereikt, dat bestuurlijk alles goed op de rails stond. Natuurlijk was het belangrijk dat de nieuwe mensen vertrouwd raakten met de gildecultuur en op de hoogte kwamen van tradities, regels, normen en waarden om zo ook andere mensen te kunnen interesseren en te betrekken bij het Sint Jorisgilde Asten. De oude overgebleven kern van vijf gildebroeders vormde intern de belangrijkste informatiebron naast de ondersteuning vanuit de kring.

Ons Gilde nu

Op Sint Jorisdag in april 2007 trad het Gilde naar buiten en door de straten van Asten naar de kerk; later op de dag werd er een onderlinge schietwedstrijd gehouden. Dankzij de oude kern was dit mogelijk. Citaat uit een persbericht. “Eind december 2007 wordt het 50-jarig priesterfeest van gildeheer Piet Schellens gevierd. Sint Jorisgilde Asten in het nieuw(s)!. In eigentijds uniformen presenteert het gilde zich aan de gemeenschap. Dit is mogelijk dankzij de bijdragen van het Cooperatiefonds van de Rabobank, Jan van der Loo Fonds, Prins Bernhard Cultuurfonds, het VSB Fonds en het eigen uniformenfonds. Het Gilde is erkentelijk voor het meedenken van de leveranciers, Modehuis Verdonschot Asten en firma Belien Hamont, alles perfect en tijdig geregeld.”

Na een periode waarin hard is gewerkt, is het op 23 december 2007 gelukt om gilde Sint Joris weer duidelijk op de kaart te zetten. Met een groot aantal leden, waarvan 25 in uniform, was Sint Jorisgilde Asten weer een bloeiende vereniging, waar een heleboel spirit in zit. De optocht door Asten leverde veel genoeglijke gezichten op. Het gilde is er weer, gedragen door een grote groep. De sterk gegroeide belangstelling voor het gilde is hartverwarmend.

Sint Joris en de draak

Stgeorge-dragon

Joris (Georgius) van Cappadocië (gestorven 23 april 303) is een martelaar en heilige. Sinds 1222 is hij patroon (beschermheilige) van Engeland (Engels: Saint George). Tevens is hij als Sant Jordi de beschermheilige van de Spaanse autonome regio Catalonië en is hij patroon van de scouting. In Rusland is hij bekend als Svjatoj Georgij (Russisch: Святой Георгий), momenteel staat hij afgebeeld op de achterkant van de kopeke. In Griekenland als: Agios Georgios (Grieks: Άγιος Γεώργιος).

Joris is vooral bekend door het verhaal dat hij een draak zou hebben gedood.

Sint-Joris is een van de heiligen waarvan wordt aangenomen dat hij nooit heeft geleefd. De eerste vermeldingen over Joris zijn honderden jaren na zijn veronderstelde marteldood opgetekend. Het is ook niet duidelijk waar deze Sint-Joris geleefd zou hebben, men plaatst hem aan de Afrikaanse kust maar ook in Klein-Azië. Voor de ridderschap was de historiciteit van Sint-Joris onbelangrijk, het ging hen om een patroonheilige die krijgshaftig en moedig was en op een voor de krijgslieden aansprekende wijze, dus met het zwaard of de lans en niet met een gebed zoals bijvoorbeeld Romanus van Rouen, het kwaad overwon. De meeste heiligen waren vredelievend of contemplatief. In Joris vallen de mythen rond Koning Arthur en zijn drakendodende ridders samen met de christelijke heiligenverering.

Er zijn geen historische gegevens over Sint-Joris bekend. De enige bron waarin hij wordt genoemd is een verzameling legenden over heiligen, de Legenda Aurea. Daarin zijn meerdere verhalen uit de Griekse mythologie in een aangepaste vorm herverteld waarbij een – al dan niet werkelijk bestaande – christen de rol van de Griekse held overneemt. In de Griekse mythen komen diverse draken voor en één ervan wordt door Perseus verslagen. De in 1260 gepubliceerde Legenda Aurea is de oudste bron waarin Joris met een draak in verbinding wordt gebracht. In Engeland was Joris, of George, al bekend in de 8e eeuw en ten minste één Angelsaksische kerk was aan deze heilige gewijd. Tijdens de Tweede Kruistocht stelde Richard I zichzelf en zijn leger onder de bescherming van Sint-Joris.[2]

Volgens vaste regels beschilderde wapenschilden en hun bijbehorende heraldiek ontstonden rond 1200. Het rode “Kruis van Sint-Joris” op een witte achtergrond is in de eerste helft van de 12e eeuw met de heilige verbonden. Het kruis is ontleend aan de mantel van een kruisvaarder.

De marteldood van Joris

Volgens de legende werd Sint-Joris aan het eind van de 3e eeuw geboren uit een christelijke familie. Zijn vader kwam uit Cappadocië, zijn moeder uit Palestina. Zijn vader, een officier in het leger, stierf toen Joris nog jong was. Als volwassene werd Joris militair en hij bracht het tot officier in het leger van Diocletianus. Toen deze een decreet uitvaardigde waarin de vervolging van christenen werd bevolen, weigerde Joris aan de vervolging deel te nemen, en verklaarde hij zelf christen te zijn. Hierop werd hij gevangengenomen en gefolterd. Desondanks liep hij geen letsels op. Onder de indruk van dit wonder liet de keizerin van Rome zich dopen. Ze werd daarop samen met Joris op de toren van de stadsmuur onthoofd.

Verering

Door zijn populariteit in het Oosten en het Westen blijft zijn naamdag op 23 april op de Romeinse kalender gehandhaafd. De ridderlijke figuur van Sint-Joris heeft altijd een bijzondere verering genoten. Richard Leeuwenhart stelde hem aan tot patroon der kruisvaarders en de nationale synode van Engeland verklaarde hem in het jaar 1222 tot patroon van Engeland. Bij het ontstaan van Scouting werd de strijdbare martelaar tot patroon gekozen. De beschermheilige van Ridderkerk en Terborg is St. Joris. Het wapen van Ridderkerk en Terborg (zie aldaar) bevat Sint-Joris en de draak.

Sint-Joris en de draak

Sint-Joris wordt traditioneel afgebeeld met een draak, die hij volgens de overlevering zou hebben gedood. De draak staat hierbij symbool voor het heidendom. Het verslaan van de draak symboliseert de bekering van een heidens land of stad tot het christendom. Omdat het oorspronkelijke verhaal verloren is gegaan, werden mythen uit de Oudheid in het verhaal geïntegreerd. Zo heeft het verhaal ook overeenkomsten met Perseus. In de Legenda Aurea uit de 13e eeuw wordt het verhaal voor het eerst in de huidige vorm beschreven. Hier speelt het zich af in Silena in Libië. Andere bronnen noemen Beiroet.

De stad werd door een draak getiranniseerd. Dagelijks verslond hij twee schapen, die hem geofferd werden, zodat hij zich rustig zou houden. Toen de laatste schapen op deze manier verdwenen waren, eiste de draak mensenoffers. Hierbij viel het lot ook op de dochter van de koning. In bruidskleren trad zij haar dood tegemoet. Maar Joris viel de draak met een lans aan en verwondde het gedrocht. Hij beloofde de koning en het volk dat hij het ondier zou doden als iedereen zich door hem zou laten dopen. Toen koning en volk akkoord gingen doodde hij de draak en op die dag lieten 15.000 mensen zich dopen.

Draaksteken

Het Draaksteken in Beesel is een wervelend openluchtspel over de legende van Sint-Joris en de draak. Eens in de zeven jaar staat heel Beesel in het teken van deze oeroude strijd tussen goed en kwaad. Vroeger werd dit in Nederland overal gedaan maar sinds een aantal decennia wordt dit alleen nog in het Limburgse Beesel uitgevoerd.

Sint-Jorisdag

23 april is Sint-Jorisdag en deze dag staat in het licht van het thema goed en kwaad.

Voor Catalonië is het niet alleen de nationale feestdag, maar ook het feest van het boek en het gedrukte woord. Traditioneel geeft men er aan vrienden en familie op die dag een boek, een roos en een korenaar. Het is voor uitgevers dan ook een belangrijke dag en veel debuten verschijnen in die periode. Op Sint-Jorisdag 2007 verscheen zo een volledige nieuwe editie van de Gran Diccionari de l’Enciclopèdia Catalana, te vergelijken met de grote Van Dale.

Sint-Joris en de ridderschap

  • De Heilige Joris was als Senior patroon van de ridders een populair motief bij het vormgeven van Ridderorden. Niet alleen in de insignes maar ook in de naam van de vele Orden van Sint-George of Orden van Sint-Joris vinden wij hem terug.
  • De Orde van de Kouseband gebruikt Sint-Joris als symbool van het goede dat de draak, het kwaad, verslaat.
  • Joris is een van de heiligen die op de Hongaarse Stefanskroon zijn afgebeeld.
  • De Orde van Sint-Joris (Bourgondië) werd opgericht nadat relieken van deze heilige naar Bourgondië waren gebracht.

De Efteling

Het verhaal van Joris en de Draak is het thema van de houten achtbaan van Attractiepark De Efteling. De attractie Joris en de Draak is uitgevoerd als tweelingachtbaan en ligt in het themagebied Ruigrijk, op de plaats van de voormalige Pegasus. De opening vond plaats op 1 juli 2010.

Patroon

Sint-Joris is patroon van…

  • de landen: Engeland, Catalonië, Aragón, Portugal, Malta, Litouwen, Servië, Montenegro, Georgië en Ethiopië
  • de steden: Londen, Moskou, Milaan, Genua, Ferrara, Reggio di Calabria, Freiburg im Breisgau, Piran, Beiroet, Amersfoort, Ridderkerk en Terborg
  • Scouting
  • boeren, mijnwerkers, kuipers en zadelmakers
  • toeristen
  • ziekenhuizen
  • soldaten
  • militairen
  • gevangenen
  • ruiters
  • vee
  • strijd in elke vorm
  • Mutua Fides (de sociëteit van het Groninger Studenten Corps Vindicat atque Polit)
  • kunstenaarsbeweging Der Blaue Reiter
  • patroon tegen: oorlogsgevaar, bekoringen, koorts, pest
  • patroon voor: het weer
  • helper in nood.

Verder is het Creu de Sant Jordi (Sint-Joriskruis) een van de belangrijkste Catalaanse onderscheidingen.

(Uit de Wikipedia, 16 december 2013)

https://youtu.be/1q8xS3LHnyQ