Eindhovens Dagblad 11 november, halve pagina
Tijdens het maken van een fotospeurtocht door Asten stuitte ik op dit kapelletje. Een gesprek met de bewoner van het aanleunende pand leverde het volgende stukje op.
Vanaf de openbare weg is het bijna niet te zien, maar weggedrukt tegen de zijgevel van het oude winkeltje ‘Uw Kruidenier’ aan de Wolfsberg 26 staat een klein kapelletje. Eigenaar van het pand is Karel Brüsewitz en op zijn initiatief is dit kapelletje in 2008 tot stand gekomen. Ter ere van de drie gilden die Asten in de loop van de geschiedenis heeft gekend; het Catharinagilde, het gilde van Onze Lieve Vrouwe en het St. Jorisgilde. Alleen het laatst genoemde gilde is tegenwoordig nog actief. Brüsewitz: “Ik was al langer van plan om iets met die plek, vlak naast de inrit, te doen. Er groeide onkruid en klimop, kortom het was er eigenlijk een rommeltje. Toen ik dan ook als doedelzakspeler bij het St. Jorisgilde kwam wist ik het; er moest een St. Joriskapelletje komen. Eerst heb ik diverse kapelletjes en kluisjes in de omgeving bekeken, zodat ik elementen daarvan kon verwerken in de nieuwe kapel. Samen met een goede kennis ben ik toen aan de slag gegaan.” Voor de bouw is gebruik gemaakt van oorspronkelijke materialen. Zo zijn de stenen bijvoorbeeld afkomstig van een oude kloostermuur uit Venlo.
In aanwezigheid van het voltallige gilde, is het kapelletje in 2008 ingezegend door Pater Schellens. Jaarlijks komt het gilde op deze plaats hulde brengen aan Sint Joris, beschermheilige van soldaten en boogschutters, ruiters, gevangenen, ziekenverzorgers en scouts. Op 23 april, naamdag van de heilige, bezoeken de leden van het gilde de mis en wordt het beeld van hun patroon in processie meegedragen.
Op de gevel van het kapelletje staat het oprichtingsjaar van het gilde vermeld; 1460, en daarboven de letters IHS, ‘Iesus hominum salvator’ (Jezus de redder der mensen). De letters zijn rood gekleurd, kleur van het martelaarschap van St. Joris. In het kapelletje staat, behalve een plaquette van St. Joris ook een beeldje van ‘Onze lieve Vrouwe’. “Naar een beeldje van St. Catharina ben ik nog op zoek”, aldus Brüsewitz.
Naast het kapelletje staat een olijfboom. Vorige winter nog praktisch doodgevroren, maar wonder boven wonder weer helemaal uitgeschoten en inmiddels anderhalve meter hoog. Het kapelletje wordt regelmatig door mensen bezocht die er een kaarsje aansteken en daarbij een wens of gedachte uiten. “Laatst brandde er een kaarsje in een potje, met daarbij een briefje”, vertelt Brüsewitz. “Op het briefje stond: ‘Voor onze kip die gisteren dood is gegaan. Ik hoop dat ze in de hemel komt’. En ook stond er een keer een kaarsje met de tekst: ‘In de hoop om koning van het gilde te mogen worden’. Zo worden er af en toe kaarsjes geplaatst met soms serieuze, maar ook minder serieuze zaken.”
H. Coolen Asten